Yeşil

Siirimin içinden geçen en hüzünlü vapur buMevsim agustos Saat denen soysuz deniz kenari.Kuslar salliyor bir mendil gibi hüznün ardindanYolunu sasirmis pasakli kanatlarini.Toz içinde gökyüzü.Bu siirimin içine siginan kir içinde ilk mavi.Denizin çocugu olunca sair,Ugramaz siirlerine tren.Mevsim agustos,Saat denen sirfinti, yildizlarin altinda tutmus köse basini.Bir derdi var belli ki Yoksa neden ötsün hiç durmadan baykus kusu?Insanlar tedirgin hep duydugundanKorkak ve batil bir karanliga hapsetmis onlar kendiniVe bu siirimin içinden geçen ilk tren belli ki.Sevmek ve sevilmekten ibaretse hayat denen azligin anlamlisi,Siirlerime sizar öbek öbek karamsarlik. Dedim ya mevsim agustos,Saat bir gecelik sevismeler kadar soysuz. Siirler var, siirler çok, her adimi bir sair bu ülkenin.Siirler içinde barinan kadinlar sairleri kadar yalan, asklar reklam.Türlü sevismeler birikiyor Bir yatagin fistik yesili çarsafi üzerinde,O yatakta degisiyor her gece oyuncular.Görüyorum ki özgürlükle karistiriyor kiri, pasi, ahlaksizligi Kadin,Erkek,Insan.Bu siirimin içinde yesillenen ilk isyan. (Tanitim Bülteninden)