Yalnız Uyuyanlar İçin

Apartman girisinde, sol yanda, duvar boyunca siralanan posta kutularindan 39 numaralisi bana ait. Ondan yeterince yararlandigim söylenemez. Öbür kutular gibi (özellikle 12, 17 ve 28) zarflar ve katlanmis dergiler tasmiyor içinden. Posta kutulari bir uygarlik ölçütü olabilir mi, diye düsündügüm oluyor zaman zaman. Ama elektrik, telefon ve su faturalarinin bana ulasmasindaki islevi düsünüp avunuyorum. Bazen de tek tük el duyurulari buluyorum: 'Kuaför Necmi', 'Sekiz Ayda Ingilizce Ögretiyoruz,' ya da 'Can Pizza-Evlere Servisimiz Vardir'. Mektup gelmez, çünkü yillardir kimseye yazmiyorum. Kredili alisveris yaptigim firmalar disinda bayram ve yilbasi karti gönderen de olmaz. Ne bir dergiye aboneyim, ne de gazeteye. Bu nedenle çantamda tasidigim küçük anahtari çok az kullaniyorum.Ince Kapak: