Rübab-ı Şikeste

Evet, sabâh olacaktır, sabâh olur, geceler,
tulû'-i haşre kadar sürmez; âkıbet bu semâ,
bu mâî gök size bir gün acır; melûl olma.
Hayâta neş'e güneştir, melâl içinde beşer,
çürür bizim gibi... Siz, ey fezâ-yı ferdânın
küçük güneşleri, artık birer birer uyanın!
Ufukların ebedî iştiyâkı var nûra.
Tenevvür... Asrımızın işte rûh-ı âmâli;
silin bulutları, silkin zılâl-i ehvâli;
ziyâ içinde koşun bir halâs-ı meşkûra.
Ümîdimiz bu: Ölürsek de biz, yaşar mutlak
vatan sizinle, şu zindan karanlığından uzak!