Mahşerin İnsanları

Yüz binlerce ton demir ve beton karisimindan olusmus bir kütlenin altinda kipirtisiz duruyor, alnindan sizan korku terleri gözlerine siziyordu. Kipirtisiz durmasinin nedeni, bunca büyüfe, genis agirligin altinda, saga sola dönme sansinin olmamasiydi. Agirligin toprak zeminden yüksekligi, ancak gögüs kafesi kadardi. Çirilçiplakti.Kipirdadikça, meme uçlarina betonun sertligi, nemliligi degiyordu.Kurtulabilecek miydi buradan?Türk edebiyatinin ustalarindan Bekir Yildiz, yer yer gerçeküstücü bir anlatimla ilerleyen "Mahserin Insanlarinda yer alan Öykülerde, toplumsal olanla bireysel olani bir arada algiliyor, yorumluyor, giderek insani yasadigi konumda derinligine irdeleyip tanimliyor."Yargilayan Zaman Içinden" adli ikinci bölümde ise, Bekir Yildiz'in kendi üretimi ve çagiyla hesaplasmasi niteligindeki konusmalar, sorusturmalar ve yazilar yer aliyor. Aslinda sonucu belli bir hesaplasma bu; çünkü hayata karsi durusunu bozmamis, hesabini veremeyecegi hiçbir eylemin içinde yer almamis bir edebiyatçiBekir Yildiz.