Lüzumsuz Bir Adamın Günlüğü

"Turgenyev'in romanlarindaki lüzumsuz adamlar genellikle doganin döngüsüne ayak uyduramayan metafizik yabancilardir. Lüzumsuz adam terimini yayginlastirmakla maruf Lüzumsuz Bir Adamin Günlügü tam da bu türden bir örnek. Ana karakter Çulkaturin lüzumsuzdur, çünkü kendi kendini o hale getirmistir. Dogadan tamamiyla kopmus hisseder. Kendini dogayla bir hissettigi naif çocukluk anilarini hatirlar ve ölürken de bu birlik duygusuna geri dönmek için yanip tutusur." -Ellen Chances-Lüzumsuz Adam'i edebiyatta belki de ilk kez Sait Faik'ten duyduk. Sabahattin Ali'nin Raif Efendisi'nde, Ahmet Hamdi Tanpinar'in Suad'inda, Yusuf Atilgan'in Bay C.'sinde, Oguz Atay'in Selim Isik'inda izlerini okuduk. Bize çok da uzak olmayan Rus edebiyatinda da kalabalik bir soykütügü var Lüzumsuz Adam'in: Puskin'in Onegin'i, Lermontov'un Peçorin'i, Gonçarov'un Oblomov'u, Turgenyev'in Bazarov'u ve en keskin ifadesiyle Dostoyevski'nin isimsiz yeralti adami. Içimizdeki uyumsuzluk istencini hatirlatir bize lüzumsuz adamlar. Çaginin iki arada bir derede kalmis gayrimesru çocuklaridir onlar; yasami seyretmekten eyleme geçemeyen ama belki de bakarak eyleyen öfkeli antikahramanlar. Iste Turgenyev, Türkçede ilk kez okuyacaginiz Lüzumsuz Bir Adamin Günlügü'nde bu aykiri karakterlerin dogusuna götürüyor bizi. (Tanitim Bülteninden)Ince Kapak: