Lodos Güncesi

Ramazan Güngör'ün misralari; savunmasiz insanin içe kapanisi, çekip gitmek arzusuyla çirpinip gidemeyen yolcu, gözaltindaki ölü, kanatsiz albatrostur...
Can yelekleri korkudan yapilmis, lodos rüzgâriyla çalkalanan bir denize açilmaya hazir, güverteleri yanan bir gemidir...
Sayisiz öykünün baglandigi bir kiyi iskelesi, güçlü bir yasam felsefesinin demirledigi bir limandir.
Ve sonunda firtinali denize yolculuk baslar...
Gün Zileli
(...)
sonra baslari yeni oksanmis birkaç çocuk geçti
kahkahalarini döke saça
ne dizlerinde ne ruhlarinda bir yama
bir çizgi kat etti gövdemi bastan basa
çocuklugumdan damitilmis bir kursun
bütün zamanlarin kanini akitip