Kır Çiçekleri

Üç kisiydiler... Üç kir çiçegi... Üç umut filizi... Günesi özleyen üç yürek: Hüseyin, Gülfidan ve Aysin... Yagmur damlalari yerine yüreklerine konan yalnizliklari, hayal kirikliklari ve parçalanmis hikâyeleri vardi onlarin. Hayat, üçünü de ayri iklimlerin hoyrat rüzgârlarinda sürükledi ne yazik ki. Belki bir dag basinda belki bir kayanin tepesinde ya da keskin bir uçurumun basinda kendilerine gülümseyecek bahari beklediler. Ve Bilal ögretmen... Kendini kir çiçekleri için feda eden adam... Ve üç sehir... Hangisi daha çok can kirigi sapladi yüregine, hiç bilemedi. Ve bir gün, Kader onlari küçük bir deniz kasabasinda bir kelebegin kanatlarinda birlestiriverdi...