Karanlık Dükkan 124 Rüya

Kurmaca bir anlatida dile dökülen nedir? Anlatilanlar sonuçta, daha en bastan dille, dil içinde tasavvur edilmez mi hep? Dil içinde vücut bulmadan, dile dökülebilmis bir sey var midir? Georges Perec iste böyle bir sinav koyuyor önüne: Kolay dile gelmeyen bir sey olan rüyalari kaleme almak… Perec, 1968-1972 arasinda bir deneye girisir ve farkli bir edebiyat türü yaratmak istercesine rüyalarini kayda geçirir: “Herkes rüya görür. Ama sadece bazilari hatirlar rüyalarini, hatirlayanlarin çok azi onlari anlatir, kâgida dökenlerse daha da azdir. Ihanet edecegini bile bile (ve bunu yaparken mutlaka kendinize de ihanet edersiniz) insan niye rüyalarini yazmaya kalkar ki?” diye basliyor söze yazar, “Gördügüm rüyalari kayda geçirdigimi saniyordum; kisa süre sonra fark ettim ki, meger sirf yazmak için rüya görür olmusum.” Diger kitaplarindan tanidigimiz tekniklerin, bulmaca ve oyun merakinin kendini gösterdigi bu rüya anlatilarinda yazarin kitaplarina isik tutacak ipuçlari bulmak da mümkün. Karanlik Dükkân, özel bir yazarin iç dünyasi için bir “cümle kapisi”.