Güvercinin Gerdanlığı Alamut’a Dönüş

Alamut Fedailerinin, Tapinak Sövalyelerinin, Sark'in Sir Dolu Dünyasinin RomaniO gece bir rüya gördü: Bir kalenin tepesinde duruyor ve asagida uzanan çöle bakiyordu. Uzaklarda, bir sinek kadar ufak bir nokta, kendisine dogru yaklasiyordu. Iyice yaklastigi zaman, Orlando bunun elbiseleri rüzgarda uçusan bir süvari oldugunu fark etti. Atin nallari yerdeki kum zerrelerini tipki bol sulu bir çesme gibi göge fiskirtiyordu. Bu, Adrian'in ta kendisiydi. Orlando var gücüyle haykirmasina ragmen, digeri onu duymuyordu. Adrian bir kulaç mesafeden yildirim hiziyla uzaklasip gitti. Adrian'in yüzü solgundu, hatta, bir ölü kadar beyazdi. "Bekle!" diye bagirdi Orlando. "Dur! Nereye gidiyorsun?" ve uzaklardan Adrian'in sesini duydu. Sadece tek bir kelime haykirmisti: "Alamut..."