Göç Eden Yürekler

Gün batmaktaydi. Günesin sari ufku, tepeleri asarken ve kapkara bulutlar gökyüzünde çogalirken, esrarengiz bir yolcu, dogunun yoksul yollarina düsmüstü. Yagmur iyice bastiriyor, simseklerin kayaliklara çakilisi ates kivilcimlari saçiyordu. Zeliha'nin çok arzu ederek görmek istedigi çimenli tepelere dogru sürdü kendisini. Yagmur gittikçe siddetini artirarak simseklerini saliyordu. Tepelere dogru daha fazla gidemez oldu. Yagmurdan sirilsiklam olmus, artik adim atamiyordu. Oldugu yerde etrafa bakindi. Biraz ileride büyük bir kayalik oldugunu gördü. Oraya dogru gitmeliydi. Berfo bebek ya ölmüs ya da son nefesini vermek üzereydi.(Tanitim Bülteninden)