Film Teorisi: Fiziksel Gerçekliğin Kurtuluşu

Kracauer'in Film Teorisi, alanin kanonik metinlerinden biri. 1960'larda yayimlanan kitabin temelleri esasen daha erken bir tarihte, Kracauer'in "film estetigi" üzerine kitabi için aldigi notlarla 1940'larda atiliyor. Film Teorisi yazarin daha önce yayimladigimiz iki kitabi arasinda, “bir çagin tarihsel süreçte tuttugu yer, o çagin kendisi hakkindaki yargilarindan ziyade yalin ve yüzeysel disavurumlarinin analiziyle daha isabetle belirlenebilir” diyen Kitle Süsü ile, “son, nihai seyleri felsefi veya teolojik sistemler araciligiyla kavrayabilecegimize inanmadigi için geçici iç görülerle ilgilenen” Tarih: Sondan Bir Önceki Seyler arasinda düsünsel bir köprü kurar. Kitap su sorunun pesindedir: Film deneyimi neye yarar?
"Sizde, bende ve insanligin geri kalaninda ortak olan seylerle ilgili ufak anlarin, gündelik hayat boyutunu, bütün diger gerçeklik tarzlarinin matrisini olusturdugu söylenebilir. Tam anlamiyla asli bir boyuttur bu. Inançlari, ideolojik amaçlari, özel girisimler ve benzerlerini bir anligina bir kenara biraksak bile, geriye gündelik hayatin beraberinde getirdigi üzüntüler ve sevinçler, anlasmazliklar ve bayramlar, istekler ve arayislar kalir. Aliskanligin ve mikroskobik etkilesimin bu ürünleri, yavas degisen ve savaslardan, salginlardan, depremlerden ve devrimlerden sag çikan esnek bir doku olusturur. Filmler, kompozisyonu mekâna, kisiye ve zamana göre degisen gündelik hayatin bu dokusunu kesfetmeye meyleder. Dolayisiyla hem verili maddi çevremizi takdir etmemizi hem de bu çevreyi dört bir yana dogru genisletmemizi saglarlar. Dünyayi bilfiil evimiz yaparlar."