Ensemdeki Nefes

Bu öyle büyük bir ask olacakti ki, daha önce tattiklari hiçbir duyguyabenzemeyecekti. Dünyalarini yerinden oynatacak, kendi benliklerini kaybettirecekti. Ikisi de ben diyemeyecekti, çünkü onlar artik ben ya da o degillerdi, biz'in içerisinde kaybolacaklardi. Ne var olacaklardi ne de yok. Yanacaklardi ama askla yanmayi bilmiyorlardi. Birbirlerini saracaklardi ama sevdayla sarinmayi bilmiyorlardi. Ikisi de canindan öteye koyacakti birbirini ancak can nerede bitiyor, canan nerede basliyor ayiramayacaklardi.Acemi asiklardi onlar. Bu acemilikle tükeneceklerdi. Tam tükendik derken, yandik tutustuk, bittik derken, küllerinden yeniden dogacaklardi. Birinin kalbi digerinin yaninda atmazsa, yok olup sonsuz olacaklardi.Zümra; kalbim diyecekti...Barlas; nefesim diyecekti...Ve artik kalplerinin atmasini saglayan nefesten asla vazgeçemeyeceklerdi.(Tanitim Bülteninden)