Destan

Cehennemde yanmak da, cennete kavusmak da yasak...Bedeninin arafinda sikisip kalmis, ruhu ikiye bölünmüs bir adam ve her iki yarali ruha da sifa olacak bir kadin… Ben Devran, Kaleminden satirlara ask damlayan. Dününü bir avuç külle sonsuzluga ugurlayan. Kalbinin atisini hiçe sayan, cani yanan yarasinda tuz basan, yitik Devran Ben Destan, Devran'in bittigi yerden baslayan. Kalemi kirip eline silah alan. Yarinini bir karis topraga koyan. Kalbini söküp atan, can yakan, yaralari kanatan, acimasiz Destan… Ask kursun gibi; hedefi belli, hizi belli, izi belli. bir kere izini birakti mi ömrü belli...(Tanitim Bülteninden)