Dervişliğin Adabı

Tasavvuf tarihinin ilk dönemlerinden itibaren üzerinde önemle durulmus konularin basinda hiç süphesiz "edep" yer alir. Esasen sufiler, tasavvufun edepten ibaret oldugunu her firsatta dile getirmis ve "Edep Ya Hu!"sözünü düstur kabul etmislerdir. Bu baglamda hayatin her alaninda ve aninda edebi gözetme, tasavvufta çok genis bir uygulama alani bulmus; tarikatlar döneminde bu, "âdâb" , "erkân" , ve "usûl" kavramlariyla ifade edilmistir. Gönlün edeple süslenmesi davranislarin, ibadetlerin edeple donatilmasi tasavvufun olmazsa olmaz hususlarindan oldugu için müridlere/dervislere yol gösteren "âdâbü'l-müridin" (müritlerin edepleri) tarzinda eserler kaleme alinmistir. Tercümesini sundugumuz elinizdeki eser de tasavvuf tarihinde dergâh âdâbi üzerine kaleme alinmis ilk müstakil kitap olarak kabul edilir ve "müritlerin âdâbi" konusunda yazilmis eserler içerisinde en meshur olanidir. Eser, konu ve muhteva açisindan yeni olmamakla birlikte, müritlik âdâbi hakkinda derli toplu bilgi vermesi ve Avârifü'l Maârif'e kaynak teskil etmesi bakimindan tasavvuf tarihinde önemli bir yere sahiptir.