Çöp Plaza 1

Yoksullugu, edebiyat yoluyla anlayabilmek için...Farkli edebi türlerde pek çok eser veren ödüllü yazar Miyase Sertbarut'tan, gerçegin hayalle kol kola yürüdügü hüzünlü ama umut dolu bir yoksulluk serenadi: Çöp Plaza Miyase Sertbarut, yaklasik bir buçuk yil kadar üzerinde çalistigi bu kitabinda, daha önce hiçbir yazarin kâgida dökmeye cesaret edemedigi tehlikeli ve pis kokulu sulara dogru götürüyor kalemini. Çöp Plaza, birbirinden apayri iki dünyanin resmini çiziyor okurlarina. Bir yanda kentli seçkinlerin yasadigi, kuslarin, böceklerin bile ziyaret edemedigi, daima steril ve korunakli Elit City, öteki yanda zenginlerin çöplerini toplayarak günlük ekmeklerinin pesinde kosan insanlarin yasam savasi verdigi Gülova Mahallesi. En tepedekiler ve en asagidakiler… Birbirlerine yakin bölgelerde yasam sürmelerine ragmen birbirlerinin hayatlarina teget geçen insan manzaralari…Çocuklarini her türlü tehlikeden koruyarak yapay fanuslar içinde büyüten Elit City sakinlerinin çocuklarinin sagliklari büyük tehdit altindadir. Bagisiklik sistemleri çökmeye baslayan çocuklar yüksek yasam standartlarina ragmen bitkin ve hastadir.Bunun üstesinden gelebilmek içinse tek bir çare vardir: kan nakli. Peki ama kimlerin kani bu hastalikli çocuklarin derdine deva olacaktir? Elit City bashekimi ve çocuk klinigi sefinin yaptiklari adice bir planla gereken tedavi yöntemi bulunur. Çözüm iki kilometre yakinlarindaki Gülova Mahallesi'nde saklidir ve bu tedaviyi uygulayabilmek için mahalle çocuklarinin yardimina ihtiyaç vardir. Yiyecek yemeklerini bile çöpten çikaran bir mahalle halkinin çocuklariyla böylesi bir tedavi yönteminin nasil bir iliskisi olabilir? Yasa disi yollarla baslatilan bu tedavi ne sartlarda uygulanacaktir? Söz konusu tedavinin Gülova çocuklari üzerindeki yan etkileri arastirilmis midir?..Gerçegin hayalle, insanligin kötülükle mücadelesini gözler önüne seren Çöp Plaza, iki ayri insan toplulugu arasindaki degisiklikler üzerine farkindalik kazanmamiza önayak olarak, hayati bir soru üzerinde de düsünmemizi amaçliyor: "Herkes beladan kaçarsa, bela büyümez mi hiç?"Yazar, kitabini ütopik bir finalle mutlu bir sekilde sonlandirmaya gayret etse de, gerçek pesini birakmiyor ve hayatin acimasizligi hakikati kulaklarina haykirarak düslerinde kurdugu imkânsiz bir yasamin aslinda var olamayacagini hatirlatiyor.Yine de yasam oldukça ümit vardir. Ileride bir zamanda, nice Firatlar ve Berkler ellerinde renkli çerçeveli büyüteçleriyle bir yerlerde bulusabilirler. Kim bilir belki…Ince Kapak: