Beni Sen Sev

Bana verdigin söz ellerin olmayacagindi. Söz verdin baska elleri tutmayacaktin! Son nefesim oldugunu bildigin halde kesmeyecektin öpüslerini. Sahte bir rüzgâra kapilip geçtigimiz her sokakta yaptigim “biz” dolu ezberimi bozmayacaktin. Öznesi sen olmayacaktin agir yüklemli cümlelerimin. Söz vermistin, ben yaninda olmadan gülmeyecektin. En önemlisi de “biz” den giden "sen" olmayacaktin… Hangi sehirdesin simdi? Kimin kurdugu hayalin kahramanisin? Hangi elin yazdigi senaryoda oyuncu ve hangi hayatin figüranisin? Nerelerdeysen gel sevdigim. Kaçmayalim bize “umut” olacak “yagmur” damlasindan. Birbirimizin sicakliginda kurutalim bedenlerimizi. Bagirarak sevdigimizi söyleyelim bu sehrin en kalabalik meydanlarinda. Gel; kimse sevmeden “beni sen sev.”