Ben Aşkla Konuştum

Içimde kalan son bir umut isigini söndürdügün günün ertesi.Hala uzak kentlerin kaldirimlarini ezmeye mahkum biraktigin yerdeyim.Ara sokaklardan parça parça böldügün bedenimi topluyorum.büyük bir yalnizlik ve yilginlik içerisinde.Iyi niyet kol gezmiyor su siralar,yerini kirik cümleler,sancili isyanlar aldi.simdi hangi bahaneler seni, ikna eder de getirir ya dahangi kutsal dualar,amin nidalariyla geri döndürür bana?Yolumun üzerinden geçmezmi yolun?Artik sustum,uzun uzun özlüyorum sadece.Senden sonra neyin sirasina girdiysem ya kalmadi ya da zaman yetmedi.yani hüznün vurgun hallerini yasiyorum en agirindan.Tamamlanamayan yanlarimla,senden geriye kalanlari da kör ve sagir aksamlara biraktim.Simdi,öksüz biraktigin yüregimle ruhumun silasinda,kaybettigim sabrimi ariyorum.Geleceksen çabuk gel,içimdeki sen ölmeden…